زندگینامه فردوسی + آثار و اشعار
تاریخ انتشار: ۱ بهمن ۱۳۹۹ | کد خبر: ۳۰۷۴۳۵۱۲
ابوالقاسم فردوسی طوسی ملقب به حکیم سخن و حکیم طوس، شاعر حماسه سرای ایرانی و سراینده شاهنامه که زنده ماندن زبان فارسی با نام او به هم گره خورده‌اند، بر اساس نظر برخی افراد یک بهمن متولد شد.
به گزارش ایمنا فردوسی شاعر بزرگ حماسه سرای ایران زمین است و شاهنامه فردوسی بخشی از هویت فرهنگی ادبیات ایران است.
بیشتر بخوانید:
اخباری که در وبسایت منتشر نمی‌شوند!
ابوالقاسم حسن منصور بن محمد بن اسحاق شرفشاه در سال ۳۱۹ خورشیدی مصادف با ۳۲۹ هجری قمری و ۹۴۰ میلادی در روستای باژ از توابع بلوک طابران طوس در دوران سلطنت سامانیان متولد شد. روستای پاژ (زادگاه فردوسی)، امروزه با نام روستای فاز شناخته می‌شود. این روستا امروزه در ۲۸ کیلومتری آرامگاه او قرار گرفته است. نام پدر او ابومنصور و نام مادرش گردویه زهرا بوده است. پدر از کشاورزان بزرگ خراسان و مادرش یکی از شاهزادگان مازندرانی به نام اسپهبدان بود. او دارای سه خواهر بوده است. پدر فردوسی در طبران توس دارای مال و اموال و جایگاه مناسبی بود. خانواده فردوسی از دهقانان صاحب زمین و ثروت بودند و به همین دلیل، فردوسی در دوران نوجوانی و جوانی‌اش در آسایش و راحتی زندگی کرده است.
تمکن مالی فردوسی باعث شد او بتواند دوران نوجوانی و جوانی را صرف مطالعه تاریخ و به دست آوردن علم کند. فردوسی هرچه بیشتر در تاریخ ایران پیش می‌رفت و مطالعه می‌کرد، به داستان‌ها و افسانه‌های کهن ایرانی بیشتر علاقه‌مند می‌شد؛ تا جایی که تصمیم به نوشتن مجموعه‌ای عظیم از داستان‌های اساطیری ایرانیان گرفت. دوران کودکی فردوسی با دوران پادشاهی سامانیان همزمان بود و پادشاهان سامانی به ادبیات ایران علاقه بسیار داشتند.
فردوسی در سال ۳۷۰ یا ۳۷۱، به نظم در آوردن شاهنامه را آغاز کرد و در اوایل این کار، هم خود او ثروت و دارایی قابل توجهی داشت و هم برخی از بزرگان خراسان که به تاریخ باستان ایران علاقه داشتند، او را یاری می‌کردند. ولی به مرور زمان و پس از گذشت سال‌ها، در حالی که فردوسی بیشتر شاهنامه را سروده بود، دچار فقر و تنگدستی شد.
شاهنامه فردوسیشاهنامه فردوسی حماسه‌ای منظوم، بر حسب دست نوشته‌های موجود دربرگیرنده نزدیک به ۵۰٬۰۰۰ بیت تا نزدیک به ۶۱٬۰۰۰ بیت و یکی از بزرگترین و برجسته‌ترین سروده‌های حماسیِ جهان است که سرایش آن دست‌آوردِ دست‌کم سی سال کارِ پیوستهٔ این سخن‌سرای نامدار ایرانی است. موضوع این شاهکار ادبی، افسانه‌ها و تاریخ ایران از آغاز تا حملهٔ عرب‌ها به ایران در سدهٔ هفتم میلادی است (شاهنامه از سه بخش اسطوره، پهلوانی و تاریخی تشکیل شده‌است) که در چهار دودمان پادشاهیِ پیشدادیان، کیانیان، اشکانیان و ساسانیان گنجانده می‌شود.
و به سه بخش اسطوره‌ای (از روزگار کیومرث تا پادشاهی فریدون)، پهلوانی (از خیزش کاوه آهنگر تا مرگ رستم) و تاریخی (از پادشاهی بهمن و پیدایش اسکندر تا گشایش ایران به دست اعراب) بخش‌بندی می‌شود.
فردوسی هنگامی شاهنامه را سرود که زبان پارسی دچار آشفتگی بود و او از ماندگار شدن این آشفتگی و افزونی آن جلوگیری کرد.
خانواده فردوسیفردوسی دارای یک پسر و یک دختر بوده است. پسر او در سال ۳۵۹ ه.ق به دنیا آمده و در سال ۳۹۶ ه.ق در ۳۷ سالگی و زمانی که فردوسی ۶۷ ساله بوده، درگذشت. از فردوسی تنها یک دختر به جای ماند که پس از درگذشت فردوسی پاداش سلطان محمود را نپذیرفت.
آثار فردوسیجدای از بیت‌هایی که خود فردوسی از سروده‌های دقیقی دانسته، تنها سروده‌ای که روشن شده از اوست، شاهنامه است. سروده‌های دیگری نیز از فردوسی دانسته شده‌اند، که بیشترشان بی‌پایه هستند. مشهورترین آنها مثنوی‌ای به نام یوسف و زلیخا است.
وفات فردوسیتاریخ وفات فردوسی را بعضی ۴۱۱ و برخی ۴۱۶ هجری قمری نوشته‌اند، چندی است که نخستین روز بهمن ماه به عنوان زادروز حکیم ابوالقاسم فردوسی عنوان ذکر می‌شود.
آرامگاه فردوسیپس از درگذشت فردوسی از از دفن وی در قبرستان توس ممانعت شد؛ زیرا در آن زمان دفن مسلمانان شیعه را در این قبرستان ممنوع کرده بودند. سرانجام فردوسی را در حیاط خانه خودش دفن کردند و یکی از حاکمان محلی غزنویان، بنایی در محل مقبره فردوسی ساخت. در طول زمان این آرامگاه رو به ویرانی می‌رفت، تا زمان حکومت پهلوی که به دستور رضا شاه بنای آرامگاه فردوسی بازسازی شد. در سال ۱۳۴۸، هوشنگ سیحون، معمار برجسته ایرانی، طراحی آرامگاه را تکمیل کرد و شکل امروزی بنای آرامگاه فردوسی، نتیجه طراحی استاد هوشنگ سیحون است.
آرامگاه فردوسی امروزه در ۲۰ کیلومتری شمال غربی شهر مشهد، در مسیر عبوری به‌سمت کلات نادری و در نزدیکی شهر تاریخی طبران و بقعه تاریخی هارونیه قرار دارد. روستای پاژ (زادگاه فردوسی)، امروزه با نام روستای فاز شناخته می‌شود. مهدی اخوان ثالث شاعر پرآوازه و موسیقی پژوه ایرانی چهارم شهریور ماه سال ۱۳۶۹ درگذشت و در کنار آرامگاه فردوسی به خاک سپرده شد.
در تاریخ ۱۹ مهرماه سال ۱۳۹۹، محمدرضا شجریان، خسرو آواز ایران، نیز در محوطه آرامگاه فردوسی به خاک سپرده شد.
در ایران روز ۲۵ اردیبهشت به نام روز بزرگداشت فردوسی نامگذاری شده است هر سال در این روز آئین‌های بزرگداشت فردوسی و شاهنامه در دانشگاه‌ها و نهادهای پژوهشی برگزار می‌شود.
کد خبر 469628منبع: ایمنا
کلیدواژه: چه کسی فردوسي روز بزرگداشت فردوسی شاهنامه فردوسی زندگینامه فردوسی آرامگاه فردوسی حکیم ابوالقاسم فردوسی آثار فردوسی اشعار فردوسی درگذشت فردوسی زادروز فردوسی فردوسی کیست عکس فردوسی فردوسی و شجریان فردوسی و اخوان ثالث محمدرضا شجریان فرزند فردوسی شهر شهروند کلانشهر مدیریت شهری کلانشهرهای جهان حقوق شهروندی نشاط اجتماعی فرهنگ شهروندی توسعه پایدار حکمرانی خوب اداره ارزان شهر شهرداری شهر خلاق آرامگاه فردوسی
درخواست حذف خبر:
«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را به‌طور اتوماتیک از وبسایت www.imna.ir دریافت کرده‌است، لذا منبع این خبر، وبسایت «ایمنا» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۳۰۷۴۳۵۱۲ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتی‌که در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.
با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.
خبر بعدی:
یورش شهرک‌نشینان به آرامگاه حضرت یوسف (ع)
به گزارش «تابناک» به نقل از ایسنا، شاهدان عینی گفتند: نیروهای بزرگی از ارتش اشغالگر به منطقه شرقی نابلس هجوم بردند تا از ورود شهرک نشینان به آرامگاه یوسف (ع) محافظت کنند.
آنها تاکید کردند که درگیری بین دهها شهروند و ارتش رخ داد که در آن ارتش از گلوله‌های واقعی و بمب‌های گازی استفاده کرد.
به نقل از مرکز اطلاع‌رسانی فلسطین، نیروهای اشغالگر به تعدادی از محله‌های شرقی نابلس نیز یورش بردند و قبل از عقب نشینی، خانه‌ها را تفتیش کردند.
خبرنگار الجزیره نیز گفت: ارتش اشغالگر به اردوگاه بلاطه در شهر نابلس یورش برد و خانه‌ای را محاصره کرد.
منابع محلی از زخمی شدن یک جوان فلسطینی در درگیری‌های مسلحانه پس از هجوم به این شهر خبر دادند.
«آرامگاه حضرت یوسف (ع)» در ضلع شرقی نابلس واقع است که تحت کنترل فلسطینیان است و شهرک نشینان ادعا می‌کنند که از زمان اشغال کرانه باختری توسط اسرائیل در سال ۱۹۶۷، این مکان مقدس برای آنها است.
همچنین از سوی دیگر، نیروهای رژیم صهیونیستی با تشدید اقدامات خود در ورودی مسجد الاقصی و شهر قدیمی قدس اشغالی، ورود نمازگزاران به مسجد الاقصی را در بامداد روز جمعه محدود کردند.
منابع محلی گزارش دادند که نیروهای اشغالگر از ورود دهها جوان بیت المقدس و فلسطینی‌هایی از داخل اراضی اشغال شده در سال ۱۹۴۸ برای اقامه نماز صبح به مسجد الاقصی جلوگیری کردند.
هزاران نمازگزار با وجود محدودیت‌های صهیونیست‌ها توانستند خود را به مسجد الاقصی برسانند و در نمازخانه‌ها و صحن‌های آن نماز صبح را بخوانند و تا نماز جمعه در آنجا بمانند.
دهها مرد و زن تبعیدی مستقر در مسجدالاقصی، علی‌رغم تهدیدها و محدودیت‌های اشغالگران، نماز صبح را در مجاورت مسجد الاقصی و در خیابان‌های شهر قدیمی در نزدیک‌ترین نقطه‌ای که می‌توانستند به جا آوردند.
همزمان با جشن موسوم به «پسح عبری» در چهارمین روز متوالی، نیروهای اشغالگر همچنان شهر اشغالی قدس را به پادگان نظامی تبدیل کرده‌اند.
نیروهای اشغالگر به شدت در شهر قدیمی قدس مستقر شده‌اند و ادعا می‌کنند که جشن‌های شهرک نشینانی را که در روزهای گذشته یورش‌های تحریک آمیز انجام داده‌اند، تامین می‌کنند.
روز پنج شنبه بیش از ۱۶۷۹ شهرک نشین تحت حفاظت شدید امنیتی نیروهای اشغالگر به مسجد الاقصی هجوم بردند و در آنجا مراسم تلمودی برگزار کردند و نیروهای اشغالگر از حضور ساکنان و نمازگزاران در محل جلوگیری کردند.
علت فوت پزشک متخصص در استان فارس در دست بررسی است